Na kończący serię wyjazdowych spotkań mecz z Queens Park Rangers Brian McDermott zabrał wszystkich czterech wypożyczonych w ostatnich dwóch miesiącach piłkarzy i wszyscy oni na pojedynek na Loftus Road wyszli w podstawowym składzie. W porównaniu do zremisowanego meczu z Boro do jedenastki powrócił Tom Lees, w ataku Hunta zastąpił Connor Wickham. O tym że spotkanie odbywa się w stolicy Anglii przypominał towarzyszący wychodzącym na murawę zawodnikom nastrajający do walki London calling zespołu The Clash. Kiedy jednak muzyka zamilkła, nad londyńskim obiektem rozległo się gromkie Marching on together!

I trzeba przyznać że doping fanów United dodał graczom Leeds skrzydeł. Atakowali gospodarzy wysoko, nie pozwalając im na wyprowadzenie jakiejkolwiek akcji ofensywnej, ba, nie pozwalając na wykonanie choćby 2-3 podań na atakowanej połowie boiska. Piłkarze QPR nie potrafili poradzić sobie z doskonale realizującymi pressing Pawiami, czego efektem szybko stały się dobre sytuacje wypracowywane przez United. W 9 minucie do prostopadłego podanie w pole karne gospodarzy wystartował Ross McCormack, a starający się go powstrzymać Richard Dunne powalił kapitana United na ziemię, a że arbiter uznał że obrońca nie dotknął piłki, podyktował jedenastkę. Podszedł do niej oczywiście stały ich egzekutor McCormack – niestety jednak poprawne uderzenie po ziemi w prawy róg bramki doskonale wybronił Rob Green. Nie zraziło to jednak gości. Niespełna 4 minuty później przed polem karnym QPR sfaulowany został Austin, z trójki Warnock, Wickham, McCormack na uderzenie zdecydował się ten ostatni, a efektem tego był piękny gol, zdobyty po lekkiej zmianie toru lotu piłki przez jednego z obrońców stojących w murze. 

Leeds objęło prowadzenie i trzeba przyznać że było ono zasłużone. Także przez kolejne minuty gospodarze nie potrafili się pozbierać, to United kontrolowało w pełni przebieg gry. Co prawda na bramkę Butlanda uderzał Ravel Morrison, to jednak ze strony gości strzelali Luke Murphy, Cameron Stewart, Connor Wickham. Kapitalną akcję zagrali ze sobą Wickham i McCormack, niestety jednak po zagraniu klepką przez partnera McCormack nie był w stanie oddać celnego uderzenia. W 33 minucie po interwencji Stephena Warnocka urazu doznał napastnik londyńczyków Kevin Doyle, co skutkowało 3-minutową przerwą w meczu. Po tej pauzie gospodarze przyspieszyli grę, a goście wyglądali jakby czekali już na gwizdek kończący pierwszą część meczu. Ostrzeżenie przyszło w 38 minucie, gdy po cudownej, szybkiej wymianie piłki przed polem karnym Leeds Junior Hoilett strzelił niecelnie z kilkunastu metrów. Chwilę później zablokowane zostało uderzenie Armanda Traore, a strzał Jermaine’a Jenasa obronił Jack Butland. Wreszcie w 44 minucie wydawałoby się niegroźny atak Rangersów środkiem boiska przyniósł uderzenie Jermaine’a Jenasa w długi róg bramki i bramkarz United nie był w stanie sięgnąć piłki. Pomimo zatem finalnie sporej przewagi Leeds w pierwszej połowie, słabsza postawa w samej końcówce spowodowała że na przerwę obie drużyny schodziły z mało satysfakcjonującym je remisem.

Druga część meczu zaczęła się podobnie jak pierwsza, z tym że to gospodarze zaatakowali wysoko, nie pozwalając piłkarzom The Whites na utrzymanie się przy piłce i próbę stworzenia sobie okazji strzeleckich. Na szczęście Pawiom udało się wyswobodzić w miarę szybko z przewagi QPR, gra natomiast stała się dużo bardziej szarpana, do czego przyczynił się też sędzia, odgwizdując jako faule każde nieco poważniejsze niż drobne starcie piłkarzy obu drużyn, przy czym w większości skutkowało to rzutami wolnymi dla gospodarzy. W 63 minucie fantastycznie zachował się Connor Wickham – gdy po przechwycie piłki ruszył w pole karne QPR i po minięciu obrońcy posłał silne płaskie uderzenie w stronę bramki strzeżonej przez Greena, niestety jednak był to strzał minimalnie niecelny. Z upływem czasu mecz stawał się jednak coraz brzydszy, obie drużyny nie potrafiły skonstruować żadnej składnej akcji. Brian McDermott za Stewarta i kontuzjowanego Murphy’ego wprowadził Mowatta i Browna, u gospodarzy na boisku pojawili się William Keane i Tom Carroll. Mecz był już jednak niezwykle brzydki w końcówce, gra toczyła się głównie w środku pola. Tuż przed 90 minutą dwukrotnie swojej szansy szukał jeszcze Connor Wickham, ale bez efektu bramkowego. Chris Foy doliczył dodatkowe 5 minut gry i w 93 minucie prawie całe Loftus Road wybuchło radością, gdy Clint Hill po stałym fragmencie gry wpakował piłkę do bramki bezradnego Butlanda – na szczęście w chwili podawania mu piłki znajdował się na półmetrowym spalonym.

Stacja Sky Sport transmitująca to spotkanie graczem meczu wybrała Jasona Pearce’a, i trzeba przyznać że obrońca Leeds spisywał się nienagannie. Kolejny raz jednak słabo zagrali obaj nasi skrzydłowi. W pierwszej połowie bardziej widoczny był Cameron Stewart, jednak więcej z jego gry było wiatru niż pożytku. W drugiej był zupełnie niewidoczny i zszedł z placu gry jako pierwszy. Jimmy Kebe grał jak zwykle – jak skrzydłowy który w ogóle nie gra na skrzydle. Nie podejmował choćby prób dryblingu, szybkiej akcji przy linii bocznej, próby zagrania z klepki. Trzeba na plus tego zawodnika zaznaczyć, że harował w defensywie, schodząc wielokrotnie do środka boiska. Tym niemniej po raz kolejny Leeds grało kompletnie bez skrzydeł.

Przed United tydzień przerwy. Cztery z rzędu mecze wyjazdowe Pawie kończą ze zdobytymi 5 punktami i nie jest to zły wynik, aczkolwiek chyba wszyscy odczuwają lekki niedosyt – można było wygrać albo z Boro, albo z QPR, można też było nie przegrać meczu z Brighton. Na całe szczęście drużyna wraca na Elland Road i jeśli chce grać o coś do maja, to musi zacząć odsyłać z własnego obiektu gości z kwitkiem. Na cztery najbliższe mecze aż trzy Leeds zagra u siebie, i poczynając od najbliższego z Boltonem od zespołu należy wymagać zwycięstw.

Queens Park Rangers – Leeds United 1 : 1

Jenas 44 - McCormack 14

QPR: Green, Traore, Morrison (Benayoun 85), Dunne, Hill, Onuoha, Jenas (Carroll 81), Hughes, Henry, Hoilett (Keane 62), Doyle. Rez. Murphy, Yun, Sendles-White, Maiga.

United: Butland, Peltier, Lees, Pearce, Warnock, Murphy (Brown 80), Austin, Stewart (Mowatt 70), Kebe (Byram 90), McCormack, Wickham. Rez. Cairns, Wootton, Smith, Hunt.

Sędzia: Chris Foy

Żółte kartki: Jenas, Henry (QPR), Warnock, Kebe, Mowatt (Leeds).

Widzów: 16.448 (w tym 1.794 z Leeds)