| Nigel MARTYN | Data ur. |
Pozycja |
|
| Lata w Leeds: 1996-2003 |  |
11/08/1966 |
Bramkarz |
| Sukcesy: Półfinalista Ligi Mistrzów (2001), 3 miejsce w lidze (2000), Finalista Pucharu Ligi (1996) | |||
| A właściwie Anthony Nigel Martyn. Przyszedł na świat 11 sierpnia 1966 roku w miasteczku St. Austell. Przygodę z piłką nożną rozpoczął w wieku 16 lat jako pomocnik w Bristol Rovers. Z biegiem czasu postanowił jednak kontynuować swoją karierę jako bramkarz. W Bristol bronił przez dwa sezony, potem dobrymi występami przykuł do siebie uwagę działaczy Crystal Palace, którzy zdecydowali się zapłacić za 18-latka milion funtów co było wielką kwota jak na tamte czasy. Przejście do drużyny z Londynu okazało się świetnym posunięciem. Nigel zaraz po przeprowadzce otrzymał powołanie do reprezentacji „B” swojego kraju, w klubie jego pozycja była niepodważalna. Coraz częściej zaczęto się domagać powołania Martyna do pierwszej reprezentacji „Albionu”. W końcu w 1992 roku otrzymał powołanie na rozgrywane wówczas Mistrzostwa Europy. Oprócz tego Martyn był kadrze na wielkich imprezach m.in. Mistrzostwa Świata 1998, Mistrzostwa Europy 2000 i Mistrzostwa Świata 2002 jednak nigdy nie mógł na stałe zagościć w pierwszym składzie przegrywając rywalizację z fenomenalnym wówczas Davidem Seamanem, ktory rownież był wychowankiem klubu z Elland Road. Po siedmiu latach gry w Londynie po Martyna zgłosiła się inna piłkarska potęga. Martyn do Leeds trafił w 1996 roku. Działacze Leeds United zdecydowali się wydać rekordową jak za bramkarza sumę 2,25 mln funtów i tym samym Martyn oficjalnie stał się "Pawiem". Nigel nie miał problemów z zaaklimatyzowaniem w nowym otoczeniu. Przebojem wdarł się do pierwszego składu Leeds zyskując sobie wielką sympatię kibiców "Pawi" którzy wywieszali na jego cześć transparenty oraz śpiewali piosenki podczas meczy. W zasadzie co sezon zaliczał około 40 występów. W sporej mierze to również dzięki jego cudownym paradom w bramce "Peacocks" szli jak burza w europejskich pucharach. Dalej otrzymywał powołania do reprezentacji Anglii, choć mimo świetnej gry w klubie nie mógł wygryźć ze składu Seamana. Z czasem Martyn zaczął przegrywać rywalizację w bramce z młodszym rodakiem Paulem Robinsonem, który wygryzł go także z kadry Anglii. Po przesiedzeniu dwóch sezonów jako rezerwowy i spadku Leeds do Championship Anglik otrzymał ofertę przenosin do Evertonu i Chelsea. Wybrał ofertę „The Toffes” przeprowadzając się do Liverpoolu. Z czasem jednak Martyn zaczął przegrywać rywalizację w bramce z młodszym rodakiem Paulem Robinsonem, który wygryzł go także z kadry Anglii. Po przesiedzeniu dwóch sezonów jako rezerwowy i spadku Leeds do Championship Anglik otrzymał ofertę przenosin do Evertonu i Chelsea. Wybrał ofertę "The Toffes" przeprowadzając się do Liverpoolu. Klub z Liverpoolu był ostatnim przystankiem w karierze Nigela Martyna. Tam również często mimo sporej konkurencji wychodził w pierwszym składzie. Tak jak w poprzednich klubach był uwielbiany przez kibiców zespołu którzy zaczęli go porównywać do największych legend klubu. W 2006 po wielu latach spędzonych na boisku zdecydował się zakończyć piłkarską karierę z powodu przedłużających się problemów z kostką. Martyn już we wczesnych latach swej kariery był powoływany do reprezentacji Anglii, jednak rozegrał w niej raptem 23 spotkania. Wszystko to za sprawą innego bramkarza - Davida Seamana, nomen omen wychowanka szkółki piłkarskiej Leeds United. Martyn pojechał razem z kadrą Angli na takie imprezy jak MŚ 1998, EURO 2000 i MŚ 2002, jednak tylko jako rezerwowy. Napisał: Simon
|
|||
